Drodzy przesympatyczni i mroczni UÂżytkownicy tego  wspaniaÂłego forum :) ChciaÂłabym siĂŞ od Was dowiedzieĂŚ, co jest waszym celem w Âżyciu, jakie sÂą Wasze aspiracje, plany, marzenia ?Co napĂŞdza Wasze istnienie? :)

Normalnie po wstĂŞpie spytalabym "czego chcesz?" :)
Ja ostatnio daze do tego,¿eby zwyczajnie byÌ szczêœliwym. WyprowadziÌ siê od rodziców ,iœÌ na swoje, u³o¿yÌ ¿ycie ma³ymi kroczkami mo¿e z T., pewnie w swoim czasie za³o¿yÌ rodzinê. Przydalaby siê co prawda jeszcze praca w zawodzie, a nie taka,ze tylko spogladam na zegarek i licze za ile z niej wyjde. Z drugiej strony cieszê sie ,ze jest. D¹¿enie g³ówne :nie mieÌ drugiego epizodu.
Czego moÂżna chcieĂŚ wiĂŞcej od Âżycia niÂż speÂłnienia?

Moim marzeniem jest jak ka¿dego szczêœcie, co dla ka¿dego znaczy co innego. W moim przypadku os³abienie stanów depresyjnych, ¿ycie w zgodzie z moj¹ natur¹, bycie z Gravem, przebywanie z ludŸmi podobnymi do mnie czêœciej ni¿ raz na parê miesiêcy na jakiejœ imprezie (a o to coraz trudniej), a przede wszystkim awans (co ja poradzê, teraz wszystkie moje wysi³ki i d¹¿enia kr¹¿¹ wokó³ tego tematu). Równie¿ rozwijanie siebie, swojej duchowoœci, umys³owoœci i zainteresowaù. Chcia³abym kiedyœ mieÌ te¿ dzieci: dziewczynkê Lorelei (z piosenki Kapitana Nemo), ch³opca Bogdana (imiê wokalisty Kapitana Nemo) i ch³opca o dwóch imionach: Piotr Stefan (tak t³umaczy siê imiê i nazwisko lidera Trzynastego Stulecia).

Elspeth, niczego nie chcĂŞ ;) po prostu jestem ciekawa, bo studiujĂŞ resocjalizacjĂŞ piszĂŞ pracĂŞ licencjackÂą na temat aspiracji Âżyciowych i zawodowych ludzi, dlatego chciaÂłam Was zapytaĂŚ :)

o jezu, kolejna resocjalizacja... zacznijcie od siebie, odmieĂący :D

Varukowy, mi juÂż nic nie pomoÂże, jestem nieuleczalnym przypadkiem :P :D

Zacznijmy od Ciebie ukochany:)
Wiem,ze pewnie nic nie chcesz ale jak ktoÂś tak slodzi to jest to odrobinĂŞ podejrzane:)

Ale kto powiedziaÂł, Âże nic nie chcĂŞ??? :D
Ja bym chciaÂł, tylko to jest niemoÂżliwe :D

Varuk to nie do Ciebie byÂło gÂłupku :)
Ale jak juz jesteÂśmy przy temacie to siĂŞ nie krĂŞpuj;D

No to chyba jestem nielicznÂą z kobiet, ktĂłra nie rzyga wokoÂło rtĂŞciÂą, moÂże dlatego mi tak sÂłodko w opisie wyszÂło ;) NastĂŞpnym razem obiecujĂŞ siĂŞ poprawiĂŚ...:P

DÂżizas, Els, wsio Ci siĂŞ pomieszaÂło :D
Pewnie, Âże nie do mnie, natomiast wkleiÂłem siĂŞ idealnie :)

Jak ja lubie,jak tak do mnie mowisz:D ale ja dalej czekam na odpowiedz:)

cho na skajpaja :D

Jutro wieczorem bo dalej nocki mam.Dzisiaj na 20,jutro na 22 to wczesniej czemu nie:)

gadaÂła, gadaÂła i zapomniaÂła...

Nie,po prostu wiecznie mnie w domu nie ma. Dogadajmy siĂŞ konkretnie to bĂŞdĂŞ, choĂŚby na telefonie.

chciaÂłbym dostac medal od Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej... i zeby mi sie kÂłaniali ludzie na ulicy.

http://www.youtube.com/watch?v=leBkvfMVNqk

Moje marzenie jest nierealne do spe³nienia(no chyba ¿e doczekam mo¿liwoœci podró¿y w czasie) i dla wiêkszoœci zapewne dziwne, ale chcia³bym siê nie narodziÌ. Parz¹c w swoj¹ przesz³oœÌ doszed³em do wniosku, ¿e nie warto by³o ¿yÌ. ¯y³em bo mia³em nadziejê, ¿e bêdzie lepiej, a jedyne co dostawa³em to wiêcej cierpienia. Teraz te¿ ¿yjê napêdzany nadziej¹, ¿e bêdzie lepiej, choÌ wcale nie jest i zapewne ju¿ nigdy nie bêdzie. Ktoœ mi powiedzia³, ¿e jak mi nie pasuje to ¿ebym siê zabi³. Ale nie mam powodu tego robiÌ, skoro jako dziecko prze¿y³em gorsze rzeczy to teraz dam sobie radê. Jednak¿e, gdybym mia³ mo¿liwoœÌ cofniêcia siê w czasie i zapobiegniêcia swoim narodzinom to bym to zrobi³. Z moj¹ obecn¹ wiedz¹ uwa¿am, ¿e osoby, które mnie sp³odzi³y nie zas³uguj¹ na posiadanie dzieci. Troszkê odbieg³em od tematu, ale takie w³aœnie mam marzenie na dzieù dzisiejszy, kto wie mo¿e w przysz³oœci stanie siê coœ, co sprawi ¿e moje marzenie ulegnie zmianie.

Prawdê mówi¹c, gdyby podró¿e w czasie istnia³y, nie móg³byœ zapobiec swoim narodzin. To fizycznie niemo¿liwe.
ChociaÂż to pragnienie nie wydaje mi siĂŞ wcale dziwne. Lata temu miaÂłam podobne. Ale jakimÂś cudem, coÂś siĂŞ we mnie zmieniÂło. Moje Âżycie jest identyczne jak wĂłwczas, ale zaczĂŞÂłam dostrzegaĂŚ jego pozytywnÂą stronĂŞ. A ona istnieje w kaÂżdym, nawet pozornie najtrudniejszym Âżyciu. WÂłaÂściwie, ilekroĂŚ zaczynam o tym mĂłwiĂŚ, wydaje mi siĂŞ, Âże moje sÂłowa brzmiÂą banalnie. Ale prawdÂą jest, Âże nawet jeÂśli kroczymy samotnie w ciemnoÂściach, mamy coÂś, co moÂże je rozproszyĂŚ - ÂświatÂło, ktĂłre tkwi w nas samych.
JeÂśli miaÂłabym to nazwaĂŚ, nazwaÂłabym to nadziejÂą, wiarÂą, miÂłoÂściÂą, chĂŞciÂą do Âżycia. To wszystko bywa stÂłamszone, niewidoczne, ale istnieje.
Bardzo mi przykro, Âże znalazÂłeÂś siĂŞ w trudnej sytuacji, jakakolwiek ona jest. WierzĂŞ, Âże jest Ci ciĂŞÂżko, ale... kaÂżdy bĂłl, kaÂżde cierpienie w koĂącu mija. Zawsze tak jest. Zawsze w koĂącu zdarza siĂŞ coÂś, co sprawia, Âże Âżycie, ktĂłre dotychczas byÂło dla nas niczym innym jak koszmarem, staje siĂŞ nieco Âłatwiejsze. ÂŻe w koĂącu dostrzegamy jego piĂŞkno. ÂŻe na Âświecie jest mnĂłstwo rzeczy, dla ktĂłrych warto ÂżyĂŚ.
Wiosna dociera wszêdzie, naprawdê! Nawet do ¿ycia ludzi okropnie nieszczêœliwych. A bana³y, które prawi¹ takie osoby jak ja, s¹ prawdziwe. Trzeba tylko uzbroiÌ siê w cierpliwoœÌ i odwagê.
Z caÂłego serca ÂżyczĂŞ Ci abyÂś w koĂącu znalazÂł szczĂŞÂście, bo na to zasÂługujesz. I ÂżebyÂś trafiÂł na Âżyczliwych ludzi, ktĂłrych wbrew pozorom sporo na tym Âświecie.

Pozdrawiam CiĂŞ serdecznie.