Dr. Hackenbush - 2014-12-13 01:37:27

                                                         "Podanie"

                                                                Zwracam się z prośbą o wypisanie z życia
                                                                Nie tak miało wyglądać reklamację zgłaszam
                                                                Mam wszystkie podania i nic do ukrycia
                                                                Jeżeli kogoś zawiodłem szczerze przepraszam

                                                                Chciałbym je zakończyć w stosownej formie
                                                                Zgodnie z przepisami obowiązującego prawa
                                                                Bym mógł wobec przepisów czuć się wybornie
                                                                Bo dalsze moje trwanie o absurd zakrawa

                                                                Należne składki opłaciłem długów nie posiadam
                                                                Znaczącym majątkiem nie dysponuję
                                                                Za swoje czyny w pełni odpowiadam
                                                                To życie po prostu zbyt dużo mnie kosztuje

                                                                Że bardzo mi pilno nawet nie wnoszę
                                                                Nie będę wobec urzędu stosował groźby
                                                                Na piśmie niezwłocznie proszę
                                                                O pozytywne rozpatrzenie mej prośby.

Johana_MarieXIII - 2014-12-19 10:28:26

Bardzo mi się podoba.

Dr. Hackenbush - 2014-12-22 01:09:03

                                                                              "Podróż w nieznane"         

                                                            Dostałem zaproszenie z biletem w jedną stronę
                                                            Na podróż w nieznane gdzie wszystko już skończone
                                                            Gdzie wszelkie ludzkie sprawy są nie istotne
                                                            Dorożka miała czekać tej nocy pod moim oknem

                                                            Żadnych zbędnych bagaży z sobą brać nie należy
                                                            Zostawić pieniądze i stos nieistotnych przeżyć
                                                            Takie zaproszenie o zmierzchu dostarczył mi goniec
                                                            Na podróż w czerni i srebrze na drugi nocy koniec

                                                            By decyzję podjąć czasu nie było zbyt wiele
                                                            Miałem być na obiedzie proszonym w niedziele
                                                            Jednak ta podróż była na moje pytania odpowiedzią           
                                                            Cóż zatem beze mnie obiad w niedziele zjedzą

                                                            Kawę jeszcze wypiłem i książkę niedoczytaną
                                                            Odłożyłem z żalem że już nie dokończę jej rano
                                                            Obszedłem wszystkie pokoje na pożegnanie
                                                            Ubrałem płaszcz zakluczyłem życie i mieszkanie

                                                           Czarna dorożka pod moim oknem już stała
                                                           Postać piękna jak śmierć blada na mnie czekała
                                                           Gdy postawiłem nogę na stopień troche się zawahałem
                                                           Lecz wsiadłem i na drugi koniec nocy pojechałem...

Johana_MarieXIII - 2014-12-22 07:48:25

Też piękne w formie i treści, najbardziej spodobał mi się fragment: "Takie zaproszenie o zmierzchu dostarczył mi goniec/  Na podróż w czerni i srebrze na drugi nocy koniec". Można doczepić się błędu: nie powinno być "nie istotne", ale "nieistotne", podobnie można doczepić się powtórzenia: "nieistotne" i "nieistotnych", można zastąpić synonimem"nieważnych", "nieznaczących". I błąd ortograficzny: "niedziele", powinno być "niedzielę", nie "troche" tylko "trochę" i nie "z sobą", tylko "ze sobą". Zamiast "ubrałem płaszcz" "włożyłem płaszcz". Jednak są to tylko drobne błędy w bardzo dobrym tekście. Czekam na więcej :)

Dr. Hackenbush - 2014-12-25 01:01:38

Wykaz błędów przyjmuję z pokorą, choć z mojej perspektywy ów wykaz jest irytujący, to tak jakby powiedzieć że orkiestra zagrała bardzo dobrze, tylko facet w trzecim rzędzie miał brudną trąbkę :D
Mam nadzieje że kolejny tekst będzie pozbawiony tego typu błędów.
Z jednym się tylko nie zgadzam, w języku polskim płaszcz możemy równie dobrze ubrać, jak włożyć :)

                                                                             "Spotkanie ze Śmiercią"



                                                                 Umówiłem się ze Śmiercią na rozmowę
                                                                 W niecierpiącej zwłoki sprawie
                                                                 Ubrałem wytworny garnitur buty nowe
                                                                 Ze Śmiercią do późnej nocy zabawię
                                                                 
                                                                 Stolik w kawiarni zarezerwowałem
                                                                 Przeszedłem się najpierw po mieście
                                                                 Na miejscu jej przyjścia oczekiwałem
                                                                 Bez wątpienia przybyłem za wcześnie

                                                                 Sala pustoszała a ona jakby spóźniona
                                                                 Czyżby o naszym spotkaniu zapomniała
                                                                 Nie zamierzała przybyć zaproszona
                                                                 Spojrzałem obok jednak już siedziała

                                                                 Zdziwiło mnie to nagłe jej zjawienie
                                                                 Piękna była lecz czegoś się obawiałem
                                                                 Nad stolikiem zawisło ciężkie milczenie
                                                                 O czym rozmawiać chciałem zapomniałem

                                                                 Trwoga wciąż z każdą chwilą narastała
                                                                 Ochotę na wszelką rozmowę straciłem
                                                                 A Śmierć jakby się do mnie uśmiechała
                                                                 Czym prędzej pożegnać się postanowiłem

                                                                 Spotkanie zakończyć i wyjść pośpiesznie
                                                                 Wtem zobaczyłem jej kościste dłonie
                                                                 Muszę to zrobić teraz koniecznie
                                                                 Wtedy szepnęła - kochany to już koniec...

Dr. Hackenbush - 2015-01-09 20:59:14

"Pogrzeb"

                                                               Czarne konie aleją deszczową
                                                               Wlokły wóz z trumną za sobą
                                                               Wzdłuż alei krzewów szpaler
                                                               Czyj to pogrzeb nie wiedziałem wcale

                                                               Poszedłem za trumną zamyślony
                                                               W ten dzień deszczowy zamglony
                                                               Buty grzęzły w błocie drogi
                                                               Lecz dziwnie lekko stawiałem nogi

                                                               Na miejscu widniała dziura bez kwiatów
                                                               Niczym brama tajemna do obcych światów
                                                               Posępni grabarze dookoła stali
                                                               Cichy dzwon było słychać w oddali

                                                               Zapytałem czyj to pogrzeb panowie
                                                               Próżno się łudząc że ktoś mi odpowie
                                                               Opuszczono w dół trumnę zasypując niedbale
                                                               Zupełnie tak jak by nie było mnie wcale

                                                               Gdy kopiec nad grobem już był usypany
                                                               Głaz rzucono na niego wcześniej przygotowany
                                                               Nagle jak płomień w moich oczach rozbłysło
                                                               Na kamieniu wyryte moje własne nazwisko.

Rea - 2015-02-14 20:02:22

Świetne :)

Johana_MarieXIII - 2015-02-17 16:43:01

"Pogrzeb" to naprawdę boski wiersz. Tak jak i pozostałe.

Dr. Hackenbush - 2015-02-19 20:36:11

"Pustka"



                                              Niczego dzisiaj nie napiszę
                                              Nie spłynie z głowy żadna myśl
                                              Na kartce mogę stworzyć ciszę
                                              I białą pustkę pozostawić dziś

                                              W tej bieli niech się doszukuje
                                              Czytelnik tajemniczych treści
                                              A mnie pomysłów dziś brakuje
                                              Nie mogę kilku rymów skreślić

                                              Nad bielą siedzę przygnębiony
                                              Z dziewiątą kawą za pan brat
                                              I nie chce żaden pomysł znaleziony
                                              Zmienić się w liter ładny ślad

                                              Posiedzę jeszcze w twórczej męce
                                              Może czytelnik ten trud doceni
                                              Poćwiczę trochę bezczynne ręce
                                              Lecz kartki pustej to nie zmieni.

S & C Hotel Suites & Apartment www.worldhotels-in.com Authentic apartment in the centre Проживание Рамзау Hoteller Barra Velha