Przy kilku dusikach własnoręcznie zrobionych mam krucyfiksy urwane z różańców, nie jestem i nigdy nie byłam katoliczką, ale krzyż jest dla mnie symbolem wielu rzeczy które cenię i podziwiam i poza tym niesie ze sobą ciąg takich skojarzeń: zdolność do poświęceń, cierpienie, miłość, śmierć... To co dotyczy całego naszego życia. Kiedyś nosiłam czysto ozdobnie różne symbole magiczne typu talizman Wenus czy koło Zodiaku, ale już nie noszę.

Pomimo pełnego uroku, wdzieku i wewnnetrznego swiatla jaki posiadaja przedstawienia krzyza
w tym przeurocze gotyckie, piekne swa surowoscia celtyckie, czy nordyckie, z finezyjnymi plecionkami Wikingow -
krzyz jest zawsze krzyzem i ja nie eksponuje go na sobie.

Swastyka to zdecydowanie moj ulubiony symbol, ktory sobie eksponuje.

    ^"^    ^"^
  ^"^

Ponizej zacna Silminyel bedzie łaskawa poczynic uwagę, co do dostrzegania piekna przez mężczyzn.
Otoz męzczyzni, pomimo wielu wad, posiadają tę jedną zdolność, wspolną dla nich wszystkich,
potrafią rozpoznac oznaki absolutnego piękna
i to własnie z tego powodu nie mogą oderwac wzroku od Was, kobiet.

Ostatnio edytowany przez bernard (2014-04-15 23:16:59)

Krzyża nigdy nie nosiłem, nie noszę i nosił nie będę, to dość makabryczny symbol, wszak rzymska szubienica. Narzędzie za pomocą którego wykonywano wyroki śmierci, pasuje co najwyżej do nagrobków.

Silminyel napisał:

Jeśli o krzyże chodzi, moją interpretację idealnie oddaje wypowiedź Dr. Hackenbush. Z tym, że ja noszę krzyże właśnie dlatego, że są one symbolem tego, czego boimy się najbardziej, co nas od zawsze fascynuje, przeraża i intryguje i co wreszcie czeka nas wszystkich - śmierci.

Krzyż jest bardziej symbolem cierpienia i męki, niż śmierci. Był narzędziem którym śmierć zadawano, w wyjątkowo okrutny sposób. Wyobrażam sobie że czasach kiedy był używany na masową niemal skalę, nikomu nie przyszłoby do głowy by zawiesić krzyż na ścianie czy na szyi (pierwsi chrześcijanie używali przecież symbolu ryby). Podobnie jak nikt z nas nie zawiesza tu czy tam gilotyny czy krzesła elektrycznego, które też mogłyby z powodzeniem uchodzić za symbole śmierci.
To późniejsze chrześcijaństwo sprawiło że krzyż zakorzenił się na trwałe w naszej kulturze, stał się jej nieodłącznym elementem ( gilotyna i krzesło elektryczne nie znalazły takiego protektora ).
W kościele do którego chodziłem jako dziecko, nad główną bramą wisiał krzyż z Jezusem. Ten wizerunek ukrzyżowanego zawsze mnie prześladował, przedstawiał człowieka w niewyobrażalnym cierpieniu, jego pełna bólu i przerażenia twarz była moim koszmarem. Do dziś zastanawiam się kto mógł wyrzeźbić coś takiego i czy tylko mnie on przerażał .
Jak się dowiedziałem nieco później, mój stosunek do krzyża to podobno forma nerwicy eklezjogennej. Nieźle.
Nie oznacza to że staram się zwalczać ten symbol (np. walkę pewnej partii z krzyżami na ścianach, uważam za regularną głupotę), ja po prostu z powodu odczuć czysto subiektywnych nie eksponuje go na sobie.

Ostatnio edytowany przez Dr. Hackenbush (2014-04-16 11:21:05)

Szczerze mówiąc nie przeszkadzałoby mi obwieszanie się gilotynami zamiast krzyżami.

To, że padło na krzyże nie krzesła elektryczne czy gilotyny to raczej kwestia wygody i tego, że krzyże zwyczajnie są bardziej dostępne. Łatwiej je kupić, a nie zależy mi aż tak bardzo na oryginalnym symbolu śmierci i cierpienia, który mogłabym zawiesić na szyi, żeby próbować samodzielnie taką gilotynkę wykonać i zawiesić na rzemyku.

Pozostaje tez kwestia czysto estetyczna - popatrzcie tylko na te piękne zdobione krzyże i powiedzcie jak kobieta mogłaby się takiej błyskotce oprzeć Przyznaję, interpretacja symbolu decyduje o tym że go nosze ledwie w 35% reszta to zwyczajna próżność.
Niemniej jednak gdybym miała do wybory piękny, zdobiony krzyż a np. równie piękną pajęczynkę z pająkiem albo coś w tym stylu, mniej symbolicznego, wolałabym jednak krzyż

Zacna Silminyel ma intuicje, ktora sklania Ją ku dopatrywaniu sie w krzyzu piękna ... a raczej wewnetrznego światla - bo krzyz takowe posiada,
Symbolika krzyza jest symboliką solarną - i jest bardzo stara, wrecz pierwotna, bo w dziejach towarzyszyla ludziom we wszystkich kulturach
To nie nasza wina ze sadystyczni oprawcy rzymscy stosowali narzedzia męki, w postaci dwóch kawalkow drewnianych bali, zbitych pod katem prostym,
a chora wyobraznia chrzescijan i ich religijny masochizm dorobily do tego prymitywnego narzedzia cała teologie męczenstwa.
Napisałem, ze To nie nasza wina, bo ten chrzescijanski epizod "zamieszał" w symbolice krzyza na tyle, ze dzis nie widzimy jego pierwotnego solarnego aspektu.
Czyli zycia, piekna, łaski ale i potrzeby respektu, wiedzy.

Stad moje zdanie ze przedstawienia znaku krzyza w jubilerstwie jako wisiorka, sa jak najbardziej na miejscu
a czepianie sie katolikow ale i chrzescijan  roznej prowieniencji
ze takie traktowanie znaku krzyza jest forma  profanacji ich symbolu meki panskiej
to zwykly przejaw choroby tej grupy  zwanej obsesją "bycia przesladowanymi".

Poza tym w ten sposob katolicy, zawlaszczajac symbol krzyza do obszaru wlasnych wierzeń, zubozyli jego symbolike.
Teraz juz tylko intuicyjnie odczuwamy  to bogactwo znaczeniowe

-

Ostatnio edytowany przez bernard (2014-05-06 00:42:53)

Ja uwielbiam krzyże w różnych postaciach, najlepiej duże, surowo gotyckie, albo celtyckie, poza tym rajcują mnie znaki run, bardzo lubię ich wizerunki w różnych ozdobach, no i od zawsze fascynuje mnie symbol oka, od dzieciaka rysowałam oczy w zeszytach, wszystkie były wybazgrane w krzyże i oczy...