Możesz wyjaśnić jak miałoby to wyglądać? Bo jak żyję chyba jeszcze czegoś takiego nie widziałam...

Fuj.

Cóż, uważam, że normalnie wyglądam na tyle dobrze, że nie muszę budować sobie ego przy pomocy wszelkich blizn/implantów/tatuaży/kolczyków itd.

Przepracujcie kiedyś dwa tygodnie po 12 godzin dziennie w stolarni, a znienawidzicie widoku krwi. Nawet jak się skaleczysz nie możesz przestać pracować i pył z drewna wsypuje się do ran. A goi się to potem całe wieki.

Tygodniowo jestem co najmniej 6 godzin w pracowni meblarskiej(liceum plastyczne---->meblarstwo) także wiem o czym mówisz, Inugami. I goi się cholernie długo, mimo, że nie jestem tam codziennie. Ale w sumie lubię to miejsce i rzeczy, jakie tam powstają, i zapach. I nienawidzę pyłu ze szlifierki.

Co do implantów, to fajniejsze są te podskórne;D

Gdybym nie chciała pracować w drewnie nie wybrałabym owego kierunku. Aktualnie jestem na półmetku, jeżeli chodzi o mój prywatny wyrób- stół ogrodowy z olchy, pociągnięty barwioną bejcą palisandrową. Do ogrodu wolę raczej ciemne drewno, a finanse licealistów są bardzo ograniczone, no i drewno drogie. W roku my raczej bawimy się przy robieniu złącz dłutami, wycinaniu kształtów, snycerka, do tego przygotowywanie drewna od chwili przywozu z tartaku- cięcie, grubościówki, i tak dalej. Szlifowania  nie lubię, ale drewno jest wtedy niesamowite w dotyku.. Mój warsztat to szuflada pełna różnego rodzaju rzeczy- dłuta, brzeszczoty, grzbietnice, ściski stolarskie, wkręty, kilkanaście gradacji papieru. I masa słoiczków z bejcami, woskiem, lakierem, pokost.. Maszynki typu nasz piła tarczowa, wiertarka, wkrętarka czy szlifierka należą w sumie na współę do dziadka, ojca i do mnie.

Marzy mi się zrobienie własnego korpusu gitarowego, z rzeźbieniami- niekoniecznie do grania, ale żeby trochę porobić w drewnie i mieć satysfakcję. Mnie też drażni to, ze nie mam swojego solidnego warsztatu, ale mam nadzieję, że z czasem się chociaż trochę powiększy. Drewno drogie, i wybór gatunków niewielki, przynajmniej w miejscowych sklepach(zazwyczaj iglaste, sosna i świerk).

No ciężko powiedzieć, podobno są różne techniki tego zakładania implantów pod skórę, ale wątpię by coś zszywano, inaczej na powierzchni byłoby widać spore blizny. Chociaż nie wiem już. Mogą być niby preparaty, poczytam więcej.

Szlifowanie kłów to ponoć ból nie do opisania.

Mnie ortodonta stripping robił, czyli właśnie szlifował zęby. Dosłownie minimalnie bo to nie modyfikacja a muszę przyznać, że przyjemne to nie jest. Ból + zapach palonego białka;/