Kali mi kazaÂła, to nie moja wina

Nie wiem ktĂłre wstawiĂŚ, bo mam ich.. z 30? Pisze jak mnie najdzie.. Te pierwsze sÂą o wiele krĂłtsze, prostsze.. Ale tez sÂą waÂżne.

1."Alghedonia"

Krwawa Âłza po policzku spÂływa
JakieÂż to ona uczucia skrywa?
odbija siĂŞ w niej bĂłl, tĂŞsknota..
kiedy wreszcie ujrzĂŞ do otchÂłani wrota?
wyczerpaÂła siĂŞ siÂła mÂłodej dziewicy
straciÂła ona swĂłj charakter kocicy
lecz ostre jak brzytwa szpony pozostaÂły
rozcinajÂąc wÂłasnÂą skĂłrĂŞ, przetrwaĂŚ pomagaÂły..



A to taki.. TrochĂŞ dla wyÂśmiania rĂłwieÂśnikĂłw. Pisany specjalnie z perspektywy osoby starszej.
2.
ToĂŚ sporawo takich dziatek,
co nie maÂło majÂą latek.
W gÂłowie jedna im idea,
by rozebrac siĂŞ do zera.

Taka to juÂż jest ta mÂłodzieÂż,
Âże im bardzo wadzi odzieÂż
a wiadomo -
mÂłody umysÂł, sÂłaba wola
taka juÂż hormonĂłw rola.

Jeden zgubny pocaÂłunek
i kolejny mocny trunek.
UÂścisk mocniej sie zaciska,
a dziewictwa droga Âśliska.

JuÂż niedÂługo poÂżaÂłujÂą,
rodzicielstwa posmakujÂą.
Co siĂŞ stanie, sie nie zmieni
a on wkrĂłtce siĂŞ oÂżeni.



A to takie moje z lekka psychiczne
3.
WÂśrĂłd cieni wysokich drzew,
spÂłynĂŞÂła ÂświeÂża krew.
ZadÂźwiĂŞczaÂł upiorny krzyk,
poprzedzony przez cichy ryk..

Wyprute flaki,
odciĂŞta gÂłowa.
OpadÂły ptaki,
potwĂłr siĂŞ chowa.

Do nurtu bystrego strumienia,
wpÂłynĂŞÂła kaskada cierpienia,
noszÂąca barwy purpury
i dzieĂą przestaje byĂŚ bury..

Kark skrĂŞcony,
ÂśmierĂŚ nie czeka.
Obfite plony,
bestia ucieka.

Olbrzymie, potĂŞÂżne gĂłry.
Okrwawione zbocza ukryte przez chmury.
Ze szczytu cieĂą wzlatuje,
kolejnÂą zbrodnie juÂż knuje..

ciaÂło obalone,
krew cieknie.
WnĂŞtrznoÂści wywalone,
juÂż nie ucieknie..



4."Arachna"

Jak maleĂąki pajÂączek czasem siĂŞ czuje,
co sieci swe gdzieÂś po kÂątach buduje.
Lub jak wdowa czarna, co niewinnie wyglÂąda,
a na co dzieĂą tysiĂŞcy Âśmierci doglÂąda.
Niczym tarantula, szpetna w oczach ludzi,
bo mĂłj widok tylko w Tobie uÂśmiech budzi..


5.
Smutkiem zamglenie,
pÂłynÂą strumieniem
Âłzy goryczy.
UwiĂŞziona na smyczy,
utkanej z miÂłoÂści
i peÂłnej zÂłoÂści.
TĂŞsknota poÂżera,
cierpliwoœÌ do zera.
Pozbawiona nadziei,
zaszyta wÂśrĂłd kniei.
Gdy umrze, powrĂłci-
dlatego siĂŞ smuci.



6.
KiedyÂś wszyscy zginÂą,
Âśmierci siĂŞ nie wywinÂą.
Bo gdy czas mej zemsty nadejdzie,
sÂłoĂące juÂż wiĂŞcej nie wzejdzie.

U boku mej miÂłoÂści,
dam upust swej zÂłoÂści
i pasoÂżyty wybije
mego planu nie kryje.

ZobaczÂą ludzkie robaki,
krwiÂą nabazgrane znaki.
CzytajÂąc o zemÂście sÂłowa,
kaÂżdy w kÂąt siĂŞ schowa.



7.
przed siebie szybkim krokiem,
tak by uciec przed mrokiem.
Przed cieniami minionych lat,
przed zarazÂą, ktĂłra ogarnia Âświat.

IœÌ, biec, uciekaÌ -
ani chwili nie zwlekaĂŚ.
nie daĂŚ siĂŞ schwytaĂŚ -
nikogo o nic nie pytaĂŚ.


8.
Ptaszyna tĂŞsknie Âśpiewa,
nie wie jak on siĂŞ miewa.
Pragnie do niego uciekaĂŚ,
ani sekundy nie zwlekaĂŚ.
Lecz ciĂŞÂżkie sÂą te kajdany
i zadane przez ludzi rany..

I smĂŞtnie kwili,
na uÂśmiech siĂŞ sili.
bez powodzenia,
za duÂżo cierpienia.


9.
Wiecie czym jest klÂątwa wiecznego Âżycia?
To perspektywa bezkresnego ukrycia..
ŒwiadomoœÌ, ¿e zawsze bêdziecie odmienni,
Bez zmiennie przez miliony tych nocy i dni..
A¿ po koniec œwiata, b³¹kaÌ siê tak bezsensownie,
zachowujÂąc siĂŞ mniej lub bardziej stosownie.
UdajÂąc kogoÂś, kim siĂŞ nie jest i nie bĂŞdzie,
Dopóty Ta dusza nie utonie w ob³êdzie..

A wtedy juÂż wszystko straci znaczenie,
Skazany bĂŞdziesz na wieczne potĂŞpienie.
Bezimienna istota kroczÂąca w samotnoÂści,
Nie ma majÂąca w sobie ni krzty radoÂści..

Szalona i niepoczytalna,
absolutnie amoralna.
potwĂłr bez rozumu,
wyró¿niaj¹cy siê z t³umu.
instynktem kierowany,
samej ÂŚmierci oddany.

Jak wiĂŞc moÂżecie chcieĂŚ nieÂśmiertelnoÂści?
WÂątpliwego daru wiecznej mÂłodoÂści?
Co wam da gdy tyle czasu przeminie?
Gdy wszelkie czÂłowieczeĂąstwo w was zaginie?
Umrze wasze serce, a ciaÂło, jako wieczna skorupa,
choĂŚ z wyglÂądu nie bĂŞdzie przypominaĂŚ trupa..
Nie bĂŞdzie warta tego cierpienia.
Bêdziecie pragn¹Ì swego odkupienia..
Lecz ÂŚmierĂŚ nie zna tego pojĂŞcia,
I nigdy juÂż nie przyjmie Cie w swe objĂŞcia.


10.
SzaÂł wnĂŞtrznoÂści pali,
wiecznie go powstrzymuje.
Jeszcze bĂŞdziecie siĂŞ bali,
gdy wasz Âświat krwiÂą pomaluje..

Kap, kap..
..kropelki krwistoczerwone..
Kap, kap..
..skraplajÂą roÂślinki zielone..

KrĂłlewska czerwieĂą naznaczy Âświat,
kropelka niczym rubin siĂŞ mieni.
I ró¿a ma karmazynowy kwiat..
Ten kolor Âświat wasz odmieni.

Kap, kap..
..Jeszcze ÂświeÂża i gorÂąca..
Kap, kap..
Mmm.. jakÂże nĂŞcÂąca..



Na razie daje 10, te lepsze dam potem. Musicie zasÂłuÂżyĂŚ xD Nieno, Âżartuje, po prostu co za duÂżo, to nie zdrowo