Z jednej strony strasznie korci mnie by napisaÌ, ¿e jestem jak najbardziej za, ¿e to by³aby kara, ¿e siê im nale¿y. Trudno mi byÌ obiektywn¹, bo sama mam za sob¹ doœÌ nieprzyjemne prze¿ycia jeœli chodzi o te sprawy i choÌ ja zgwa³cona nie zosta³am to krzywda jest krzywd¹. Co gorsza s³ysza³am, jakoby osoba która mi tê krzywdê wyrz¹dzi³a inn¹ dziewczynê skrzywdzi³a o wiele gorzej i maj¹c tê œwiadomoœÌ naprawdê trudno mi patrzeÌ na to, jak gwa³cicieli skazuj¹ na grzywnê, kilka lat wiêzienia w zawiasach i nic poza tym. Có¿ kiedy trafi taki do wiêzienia przynajmniej tam poniesie karê. Podobno za kratami wiêŸniowie sami wymierzaj¹ karê gwa³cicielom i pedofilom. Podobno w³aœnie ich siê przeœladuje i drêczy. Nie chcê tego sprawdzaÌ, chcê wierzyÌ ¿e tak jest.
Mimo wszystko jestem przeciwna wymierzaniu takich kar jak obcinanie cz³onków. To niehumanitarne. Œwiadczy³oby tylko o cofniêciu siê rasy ludzkiej w rozwoju. Zacz¹Ì od tego, a co póŸniej? Ch³osta? Zakuwanie w dymy? Publiczne kamieniowanie? Jedna zmiana bardzo ³atwo mo¿e doprowadziÌ do kolejnej. Sama te¿ nie czu³abym siê bezpiecznie w spo³eczeùstwie, które tak traktuje ludzi. Które utrzymuje porz¹dek w taki sposób. Wprowadzenie takich kar wp³ynê³oby silnie nie tylko na psychikê oprawców, ale te¿ zwyk³ych ludzi. Uczy³oby nienawiœci, nawo³ywa³o do zemsty. Dzia³anie w myœl zasady "oko za oko" sprawia, ¿e sami stajemy siê tacy jak Ci, którzy nas krzywdz¹. To my stajemy siê drêczycielami. Jestem jak najbardziej za zaostrzeniem kar. Przede wszystkim nie powinno siê takim osobom wydawaÌ wyroków w zawieszeniu. Kara mog³aby te¿ trwaÌ d³u¿ej. Najlepiej gdyby takiego delikwenta zmusiÌ do pracy i do wyp³acenia ofierze wysokiego odszkodowania, które mog³oby pokryÌ koszty terapii. Swoj¹ drog¹ nie podoba mi siê te¿ to, ¿e ofiary pozostawia siê same sobie i ich równie¿ nie zmusza do pozostania pod opiek¹ terapeuty. Czasami wystarczy zapewnienie takiej osoby, ¿e wszystko jest w porz¹dku choÌ wcale nie jest. Wiem jak¹ krzywdê na ca³e ¿ycie mo¿e powodowaÌ po prostu z³y dotyk. Nie wyobra¿am sobie zostaÌ ofiar¹ gwa³tu i ¿yÌ dalej i radziÌ sobie z tym. Nie wyobra¿am sobie jak powazn¹ traumê musi to wywo³ywaÌ i jak to mo¿liwe, ¿e pozwala siê na to by ofiary radzi³y sobie z tym same.

Kali, nie chodzi mi o typow¹ rozmowê z psychologiem. O tym siê nie chce rozmawiaÌ przez d³ugi czas. Nie chce siê rozmawiaÌ, bo to krêpuj¹ce i czuje siê wstyd. Sk¹d siê ten wstyd bierze? ano st¹d, ze niestety bardzo czêsto to ofiara czuje siê winna. To jest najgorsze. Nie œwiadomoœÌ upokorzenia, nie uczucie wiecznego bycia 'brudnym' ale poczucie winy. Dopóki taka osoba nie zrozumie ¿e nie musi sie wstydziÌ, bo nie jest niczemu winna, ¿e z ni¹ jest wszystko w porz¹dku ze nie jest w niczym gorsza, dopóty nie bêdzie mog³a o tym normalnie rozmawiaÌ. Najgorsze jest to, ¿e w³aœnie to poczucie winy prowadzi do myœli samobójczych, sk³onnoœci autodestrukcyjnych, wstrêtu do siebie i w³asnego cia³a. Takie osoby nie potrzebuj¹ raczej rozmowy o tym co siê wydarzy³o ale o tym co do tego doprowadzi³o. Potrzeba zapewnienia ¿e to wcale nie ich wina.

Lukrecjo, jak najbardziej siê z Tob¹ zgadzam. W³aœciwie to doœÌ nietypowy przypadek i choÌ z jednej strony wydawaÌ by siê mog³o ¿e wyrz¹dza mniejsz¹ krzywdê, to z drugiej podobno najbardziej bol¹ te rany, które zadaj¹ nam nasi bliscy. To musi byÌ okropne uczucie gdy ktoœ komu ufasz, kogo kochasz traktuje nas w taki sposób.

ObciĂŞcie czÂłonka gwaÂłcicielowi nie jest karÂą, a zemstÂą raczej. PaĂąstwo zaÂś w imieniu ktĂłrego zapada wyrok, mÂściĂŚ siĂŞ nie moÂże. OkrucieĂąstwo czynu w Âżaden sposĂłb nie usprawiedliwia okrutnej "kary".
Jasne ¿e kastracja jest skuteczna, je¿eli jednak bêdziemy siê kierowaÌ wy³¹cznie pragmatyzmem, to najprostsz¹ odpowiedzi¹ na ka¿de przestêpstwo jest eliminacja przestêpcy.

CzÂłowiek pozostaje czÂłowiekiem, obojĂŞtnie czy nam siĂŞ to podoba czy nie. ÂŻaden czyn popeÂłniony tego nie zmieni i dlatego kaÂżdego nawet zbrodniarza naleÂży traktowaĂŚ jak czÂłowieka.
Nie chodzi mi tu o litoœÌ wobec przestêpcy, a raczej o cz³owieczeùstwo i elementarne zasady, jakimi kieruje siê wymierzaj¹cy sprawiedliwoœÌ.
Nie twierdzê te¿ ¿e nasz system penitencjarny jest doskona³y, bo nie jest, jednak jego niedoskona³oœÌ znów nie usprawiedliwia ¿¹dania okrutnych kar.

Tak, cz³owiek jest cz³owiekiem, bez wzglêdu na to co uczyni, bo nie nasze uczynki sprawiaj¹ ¿e jesteœmy ludŸmi. Ludzkoœci nie trzeba stawiaÌ w nieciekawym œwietle, ludzkoœÌ jest nieciekawa, ludzkoœÌ przela³a ju¿ morza krwi dla spraw nieistotnych, czy w zwi¹zku z tym mamy siê sob¹ zachwycaÌ ?
Kodeks moralny jest sprawÂą indywidualnÂą i moÂże on staĂŚ w sprzecznoÂści z obowiÂązujÂącym prawem, jak i wolnoÂściÂą czy godnoÂściÂą drugiego czÂłowieka.
MoralnoœÌ jest zespo³em norm, zasad postêpowania danej jednostki, lub spo³ecznoœci, moralnoœÌ zatem nie zawsze jest zgodna z zasadami etyki.
Je¿eli np. jedna z g³ównych zasad etycznych mówi : nie zabijaj - kara œmierci stoi z ni¹ w sprzecznoœci, a jednak znajduje siê w porz¹dku prawnym wielu paùstw.

Masz racjĂŞ Âże w zemÂście czynnik osobisty odgrywa istotnÂą role, jednak to nie sÂądy skazujÂą na kastracjĂŞ, tylko lud siĂŞ tego domaga i tu jest czynnik osobisty.
Ogl¹daj¹c medialne doniesienia o brutalnym gwa³cie, zdecydowana wiêkszoœÌ natychmiast opowiada o tym co by zrobi³a ze sprawc¹, a w co drugim przypadku pojawia siê pomys³ kastracji, jednak tu nie dzia³a demokracja i ca³e szczêœcie. Nie bardzo mnie obchodzi los sprawcy, mnie obchodzi nasza moralnoœÌ.
LudzkoœÌ jest nieciekawa, jednak obowi¹zkiem nas wszystkich, jest praca nad sob¹, dla tego nie jest przypadkiem, ¿e obowi¹zuj¹ce prawo zabrania stosowania kar cielesnych.
DochodziliÂśmy do tego przez stulecia, czy teraz mamy to zmarnowaĂŚ ?

MoÂże brzmi to jak kazanie, jednak staram siĂŞ przedstawiĂŚ rzecz obiektywnie. Mamy niedoskonaÂłe prawo ktĂłre nie potrafi skutecznie odizolowaĂŚ czÂłowieka ktĂłry stanowi zagroÂżenie dla innych, jednak nie usprawiedliwia to stosowania drastycznych ÂśrodkĂłw.