Oj tam, oj tam. Z prowadzenia schroniska dla zwierząt też nie wyżyję, a o tym też kiedyś myślałam. Zresztą jak już pisałam, to już naprawdę nie wiem czym będę się zajmować.

Myślę, że pójdę na medycynę. Nie wiem jeszcze jaki wybrac kierunek: psycholog, chirurg lub okulista. Bycie chirurgiem najbardziej by mi odpowiadało. Jeszcze się zobaczy

niech tylko nikt nie idzie na japkę :F

Zgadzam się z Elspeth. Mój kuzyn i kilka kuzynek studiowało medycynę (nie pytajcie ile mam kuzynostwa) i podobno koszmarnie trudny kierunek, ale dobrą pracę mają.

Tu się nie zgodzę. Ja tam z każdym semestrem mam coraz trudniej i z tego co wiem nie tylko ja...
Na początku tylko trzeba się zaaklimatyzować i ruszyć z tym wszystkim więc się może wydawać najciężej. Według mnie:)
Poza tym psychologia to nie medycyna.
I też niestety same nawet najszczersze chęci pójścia na medycynę nie wystarczą. Mam w grupie kilka osób, które wynikami matury miażdżą system a też się nie dostały. Ale nieugięcie próbują dalej;)