Wszyscy byli zdziwieni i mówili:
"Kaśka coś ty kurwa(przepraszam za wyrażenie) do cholery zrobiłaś.
Z mamą i tatą było łatwo bo się już przyzwyczaili, ale i tak zrzędzili,kiedy przyprowadziłam swojego nowego "kolegę".
Po piętnastu minutach wyleciał bo moi rodzice zaczeli go wypytywać
do jakiej sekty należy skąd pochodzi czy jego rodzice też tacy są.
Z babcią było dosłowne piekło. Kiedy przyszłam do niej
w glanach skórzanej kórtce, czarnych spodniach
no i oczywiście w koszulce z logo sabaton to powiedziała tak cytuję:
Kasiu dlaczego to zrobiłaś nie poznaję cię jak ci rodzice mogli
ci na coś takiego pozwolić.
Na moje glany powiedziała że to jakieś buty
robocze i ważą z 10 kilo a tak baprawde jedynie 3.5 kilo.
Ciocia nic nie mówiła ale napewno gdy jej nie widziałam mówiła o mnie
niestworzone rzeczy. Było kilka jeszcze incydentów z moją rodziną ale
troche to chore wię o nich nie napiszę.
Przynajmniej w szkole nie było jazd bo chodzę do tolerancyjnej szkoły(plastyka)
i nauczyciele nie czepiali się o mój wygląd.

"Cierpienia..." były świetne. Ale nie widziałam jeszcze emosia czytającego tą książkę.

U mnie nic jakoś nie mówili, ale niemal każdy zauważył zmianę Na szczęście przyjaciółka to zaakceptowała Rodzina ? Też się przyzwyczaiła

Mnie na ulicy jakoś nieszczególnie komentują. Może czasami ktoś zauważy, że mam np fajne kolczyki (faktycznie, mam dość pokaźną kolekcję kolczyków, w mocno oryginalnych kształtach). Ach nie, panie w dziekanacie na studiach komentowały moje kolczyki, że "są takie, że nie da się nie zauważyć, i zauważą wszyscy, czy chcą czy nie" - i to raczej nie było w pozytywnym kontekście. Ale jestem akurat przyzwyczajona  do nich, bo to wściekłe harpie są, bez względu na dzień i godzinę ;>.
Najbardziej rozbrajała mnie za to pozytywna reakcja dzieciaków w przedszkolu,w którym odbywałam staż. Moje kilka zielonych dreadlocków, które nosiłam wtedy bardziej w charakterze pasemek były dla nich mega atrakcją ^^ no, i to zaciekawione, radosne tarmoszenie za wszystkie kolczyki, jakie mam w uszach... ^^

Hmm...Obecnie opinia na mój temat to "emos", "satanistka"...  Gdziekolwiek wyjdę to slyszę za sobą "emo", "jesteś emosem?", albo "Ave Satan" ... -.- Kwestia przyzwyczajenia, niektórzy po prostu się gapią. Ale jestem najbardziej znana w szkole /na osiedlu jako emo XDD  Moja biedna przyjaciółka słyszy ciągle "A gdzie Twoja koleżanka emo?" Ech co za prości ludzie. Ale zdarzają się też pozytywne komentarze, rzadko ale zawsze:) Jedna dziewczyna w sklepie zaczęła mnie wypytywać o styl, czego słucham i takie tam, mówiła że ślicznie wyglądam.. Zapamiętam ją sobie na długo, była przesympatyczna:)