wpisuje tutaj linki do kilku stron i tytulow :

http://www.cmentarium.sowa.website.pl/
stronka o cmentarzach - polecam opisy symboliki elementow cmentarnych nagrobkow - jak na cmentarzach bedziecie na cos patrzec, to mozecie sobie tutaj sprawdzic, co dokladnie widzicie

Album : "Nekropolie. Zabytkowe cmentarze wielokulturowej Polski"  , autorzy : Anna Olej-Kobus, Krzysztof Kobus, Michał Rembas , Wydawnictwo b] Carta Blanca[/b]
ksiazka ma ciekawy klimat

http://www.satanorium.pl/
dla odwaznych

ksiazka odwaznego autora :
Andrzej Nowicki - "OSTATNIA NOC VANINIEGO" ,  Wydawnictwo Śląsk 1976 Wydanie I
ksiazka w niezrozumialy dla mnie  sposob,  powiazala mnie z Gotykiem, choc nie jest o Gotyku ale o postaci, legendarnej dla wolnomularzy -
coz, niezbadane sa wyroki Boga

Ja kocham cmentarze, lasy, stare wierze. :3 Las mam swój na własność, bo jest na moim terenie, a moja babcia ma taki zajebisty dom... strych z cegły, w którym nic się nie zmieniło od 1923r. a że zamiast okien są tam tylko otwory to tam wiatr hula i wydaje różne straszliwe dźwięki. Piwnica ma cztery części, cała jest stara i podniszczona, ale suuuper. W jednej jest piec, w drugiej studzienka, w trzeciej łóżko (nie wiem po co ale chętnie bym się w nim zdrzemnęła), a czwarta jest schowana pod drewnianą pokrywą, schodzi się w dół i tam jest tak jakby taki bunkier, w którym moja babcia podczas wojny chowała się przez Ruskimi i Niemcami. Do tego jest stary budynek na różne stare młyny i tam na górze są wszędzie nietoperze. <3 Jest jeszcze wiele, wiele więcej zajebistych miejsc, ale chyba nie będę się juz tak rozpisywać.

Jeżeli o mnie chodzi, fascynują mnie czasy wiktoriańskie, natomiast najbardziej klimatycznymi miejscami są dla mnie lasy, pałace oraz stare zamki, nie przepadam za cmentarzami. Kocham Skandynawię, zwłaszcza Norwegię, z pozostałych państw Europy lubię Węgry, Rumunię i Ukrainę.

Cóż... ja kocham cmentarze właśnie ze względu na klimat. A i zwykle chodzę tam po to żeby pomodlić się za zmarłych, tak jakby... porozmawiać z nimi i przy okazji się przejść. Chyba nie ma w tym nic złego.

Od kiedy Nowy York jest krajem, i od kiedy pisze się to: "Nowy Jork"? =.=''

Ostatnio edytowany przez Marie_JohanaXIII (2012-05-23 15:09:08)

Hm... u mnie w "sql" (wybaczcie, nie mogłam się powstrzymać xD) nauczyciele mówią, że albo się pisze New York, albo Nowy Jork.

Mieszkam od urodzenia w dosyć 'militarnej' części jednego z miast na południowym wschodzie Polski. Jest tutaj jednostka wojskowa i place treningowe, sztab wojskowy i cmentarz żołnierzy radzieckich zamordowanych przez nazistów, z 1. poł. XX wieku. Ten cmentarz właśnie jest niezwykły, jako że w pobliżu nie ma żadnej cerkwii, tak więc został on pamiątką po wojnie. Leży on w środku lasu, cały jest otoczony starą, kutą balustradą. Groby są po prostu zasypem ziemi, na których rosną cyprysowe drzewa. Przy każdym grobowcu są wykute w kamieniu czerwone gwiazdy, natomiast na końcu ołtarza stoi krzyż katolicki, prawosławny oraz pomnik, na którym niegdyś również stała czerwona gwiazda, jednak prawdopodobnie została zdjęta przez miejscowych przeciwników politycznych. Ze względu na umiejscowienie cmentarz ma taką magię- nie ma tutaj zniczy ani żadnych większych oznak bytowania ludzkiego- przez wiele lat brama cmentarza była zamknięta na kłódkę, co nie pozwoliło osiedlowym drechom robić tam melanży. Mam nadzieję, ze nie wywołam zniesmaczenia pisząc o komunistycznym cmentarzu- opisuję tutaj w końcu samo miejsce, a nie preferencje polityczne:)

Henryk, Kali
Dzięki za poparcie, choćby te najmniejsze